De zoektocht

Zoals beschreven in onze eerste blog zijn we na het boeken van onze Amerika 2020 reis gaan zoeken naar een Ford E-150 om deze om te bouwen naar een campervan.

Zo hebben we enkele weken lang rondgekeken op meerdere bekende tweedehands auto websites. Er worden genoeg van dit soort busjes aangeboden, maar de meeste zijn al van een bepaald type dat al uitgerust is als camper. Daar zit een verhoogd dak op en grote vierkante ramen. Dit type zoeken we dus niet. We vinden dat toch altijd een uitstraling hebben van een patser wagen, niet wat wij willen.

De meeste wagens die we zien hangt toch wel een aardig prijskaartje aan en aangezien wij hem helemaal willen gaan voorzien van een tekening hoeft de buitenkant niet in perfecte staat te zijn. Ons oog valt wel een beetje op een bus die in Duitsland aangeboden word. Er staat niet veel informatie bij, maar de prijs is wel laag. Na wat contact blijkt hij op dit moment niet te rijden. We laten het even rusten om er over na te denken. Een week later nemen we weer contact op met wat vragen en of we een keer kunnen komen kijken.
Uiteraard is dat geen probleem, wel stuurt hij in zijn verhaal terug dat de auto op dit moment niet rijdend is. Er is een probleem met de benzine pomp en wanner deze vervangen zou zijn rijd de bus.

Twee weken later op een zaterdag als Mathilde klaar is met werken rijden we richting Idar-Oberstein. Na een ritje van 4 uur en 30 mintuten komen we daar aan bij het hotel. Aangezien er Corona heerst zijn er veel eet gelegenheden al dicht en worden we gestuurd naar een afhaal restaurant waar ze van alles hebben. Van Schnitzel tot pasta en shoarma tot belegde broodjes, maar aangezien we in Duitsland zijn kiezen we voor de Schnitzel. We nemen het mee naar onze kamer en zitten zo rond 22:00 aan ons avond eten op het terras van onze hotelkamer.

De volgende dag hebben we afgesproken om naar de bus te kijken. De eigenaar heeft eerst bij zijn huis afgesproken en rijden daarna naar de andere kant van Idar-Oberstein (een lang gerekt ‘dorp’ van 16km) , omdat de bus daar in een schuur staat.
Op de foto’s hier onder zijn gemaakt toen hij daar nog niet stond. De foto’s zijn opgeslagen vanuit autoscout.

Na het bekijken van de bus hebben zijn we nog even naar het Edelstein museum geweest. Idar-Oberstein blijkt bekend te zijn om zijn edelsteen slijperijen. Daar hebben we veel mooie edelstenen gezien en zijn we na de lunch terug naar huis gereden om na te denken of we de bus gaan kopen.

Idar-Oberstein